!The meaning of loyalty aka Alessandro Del Piero

*الکس دل پیرو سال ۹۳ اومد یووه. نوزده سالش بود.شنبه ای که گذشت،۲۰۰ گله شد.۱۳ سال حضور تو یووه.خوشم نمیاد اعداد و ارقام سندی باشن برای فوق‌العاده بودن الکس.با اعداد و ارقام،علی دایی بهترین مهاجم دنیاست و کاپلو بهترین مربی! پس روش حساب نمیکنم.اما با این وجود آمار،آمار وحشتناکیه.فصل ۹۸- ۹۷الکس ۲۱ گل تو لیگ ایتالیا میزنه.یکی تو جام حذفی و ۱۰ تا تو لیگ قهرمانان.الکس میتونست اون فصل توپ طلای اروپا رو بگیره اگه به اندازه مایکل اوون خوش شانس بود!! فصل بعدش مصدوم میشه و بله...دیگه هیچوقت اون بازیکن سابق نمیشه.با این حال تو فصلهای ۰۲-۲۰۰۱ و ۰۳-۲۰۰۲ در مجموع ۳۲ گل تو سری آ و ۹ تا تو لیگ قهرمانان میزنه.بیشتر فصل بعدش رو به خاطر مصدومیت از دست میده و در دوران مربیگری کاپلو با حداقل شانسی که بهش داده میشه در طول دو فصل در مجموع ۲۶ گل تو لیگ و ۵ تا تو جام قهرمانان میزنه.زلاتان بیشتر از سه برابر الکس بازی میکنه و در مجموع تقریبا نصف الکس گل میزنه.تو این ۱۳ سال الکس برای یووه تو هر ۲.۲ بازی یه گل میزنه،به همراه یووه ۸ تا اسکودتو میبره.یه بار قهرمان لیگ قهرمانان میشه و سه بار دیگه تو فینال حاضر میشه.الکس سمبل یووست.باقیمانده ای از نسل منقرض شده بازیکنان وفادار.یه بازیکن آروم و بی دردسر.بدون حاشیه.یه بازیکن واقعی که کاناوارو اعتقاد داره بهترین آدمیه که تو این ورزش دیده.گابریل مارکوتی همه چیز رو میگه(قبل از زدن گل ۲۰۰ ام):

Any game now, Alex del Piero will score his 200th goal for Juventus. It's quite a milestone in a day and age when players rarely stick with the same club for more than a few seasons. His critics (myself among them) say he hasn't been at his best since the horrific injury he suffered some eight years ago. Yet throughout his career he has been a gentleman, a model professional and a guy who just soldiered on and continued scoring and winning trophies. He's a class act

*بانوی پیر من ۱۰۹ ساله شد.جشن تولدش رو دیروز تو ورزشگاه المپیکو برگزار کردن.همه بودن.مورنو توریچلی و فرارای عزیز، لیپی،بته گا و پسوتو که هنوز با عصا راه میره، بونی پرتی که شخصا از الکس تقدیر میکنه، راوانلی دوست داشتنی، میشل باشکوه و لاپو الکان با دوستای اوباشش!!تولدت مبارک مادربزرگ...مادربزرگ محبوب من.

*پر واضح و مبرهنه که پرسپولیس از استقلال محبوبتره.هیچ شکی وجود نداره.حتی اگه ۶۰ به ۴۰ بودن تماشاگرا تو ورزشگاه آزادی موقع دربی رو بیخیال شیم نمتونیم از ۹۵-۹۰ هزار نفری که برای پرسپولیس شکست خورده دو سه فصل اخیر اومدن ورزشگاه بگذریم.یادمه استقلال سوکوموروخوف تو آزادی ۶-۵ هزار تا هوادار داشت که براش هو میکشیدن! اگه اون استقلال به قدری مضحک بود که ملت دیدن برنامه جدی نگیرید رو به تماشای بازی اونا ترجیح میدادن،استقلال امیرخان فصل گذشته بالاخره نتیجه بازیهای محشرش رو گرفت و قهرمان شد با این همه این فصل نمیتونه حتی یک سوم تعداد طرفدارای پرسپولیس رو داشته باشه.بعد از چند فصل امسال واقعا دلم میخواست بازی رو ببینم.اما حیف که نمیشه.فردا قراره بریم ابیانه.به دلایلی که گفتن نداره نمیتونم نرم.با توجه به جمعیت جوون! ابیانه هیچ بعید نیست شهرداری اونجا یه صفحه بزرگ بزنه وسط میدون اصلی تا بشینیم دسته جمعی بازی رو ببینیم!!!

*من اعتراض دارم! نمیدونم چرا سَرهای خونواده ما رو نشمردن اینا؟! خلاصه گفته باشم که به آماری که میدن اعتماد نکنین...۶ تا کم داره!!

*یه صحنه خیلی خنده دار داشت فیلم Bleu.ژولی میره پیش مامانش که تو آسایشگاه یا یه همچین جاییه و آلزایمر داره.مادره ژولی رو با اون یکی دخترش(مِری فکر کنم) اشتباه میگیره.

ژولی میپرسه:مامان من بچه که بودم از موش میترسیدم؟

-تو نه...اما ژولی میترسید!!

-الآن منم میترسم!!

*عاشق این عکسم: